طراحی و تبیین مدل ارزیابی کیفیت اقلام تعهدی در بانک‌ها

در مقاله حاضر نسبت به ارائه طبقه‌بندی مجددی برای اقلام دارایی و بدهی در ترازنامه بانک‌های تجاری اقدام شده و میزان قابلیت اتکای آن‌ها در دو دسته عملیاتی و مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان داده است بانک‌هایی که نسبت خالص دارایی‌های مالی به خالص دارایی‌های عملیاتی در آنها بیشتر است، کمتر اقداماتی را در راستای مدیریت سود صورت داده‌اند. سپس تأثیر دو شاخص عملیاتی بانک شامل نوع عقود مورد استفاده جهت اعطای تسهیلات و همچنین نسبت کفایت سرمایه، بر کیفیت اقلام تعهدی مورد سنجش قرار گرفته است. با بررسی‌های به عمل آمده، مشخص گردیده که سهم بیشتر عقود مبادله ای و نسبت کفایت سرمایه بالاتر موجب کیفیت بیشتر اقلام تعهدی گزارش شده توسط بانک شده است. در بخش دیگری از تحقیق نیز نشان داده شده است بانک‌هایی که به شرکت‌های فعال در صنایع پیشرو تسهیلات می‌دهند، با مطالبات معوق کمتری مواجه خواهند شد. بر اساس این یافته، شاخص کیفیت کیفیت تسهیلات طراحی و به عنوانی معیاری جهت پیش‌بینی کیفیت اقلام تعهدی بانک‌ها ارائه شده است.